Πολλοί άνθρωποι ανησυχούν για το περιβάλλον επιδιώκουν να αποκτήσουν βιοαποικοδομήσιμα προϊόντα, πιστεύοντας ότι αυτά δεν θα έχουν αρνητικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Ωστόσο, αυτό δεν είναι πάντα αλήθεια. Οι όροι βιοαποικοδομησιμότητα και κομποστοποίηση μπορεί να είναι παραπλανητικός εάν οι συνθήκες που είναι απαραίτητες για την αποικοδόμηση ενός βιοαποικοδομήσιμου προϊόντος χωρίς επιβλαβείς επιπτώσεις δεν είναι σωστά κατανοητές.
Τι σημαίνει για ένα προϊόν να είναι βιοδιασπώμενο;
Για να θεωρηθεί ένα προϊόν βιοδιασπώμενο, πρέπει να μπορεί να αποσυντίθεται σε βασικά στοιχεία όπως νερό, διοξείδιο του άνθρακα και βιομάζα, χάρη στη δράση μικροοργανισμών και υπό κατάλληλες συνθήκες θερμοκρασίας, υγρασίας και οξυγόνου. Ωστόσο, η ταχύτητα και η αποτελεσματικότητα της διαδικασίας βιοαποδόμησης ποικίλλει σημαντικά ανάλογα με το περιβάλλον. Για παράδειγμα, ένα βιομηχανικά βιοαποδομήσιμο προϊόν μπορεί να μην αποικοδομείται επαρκώς σε οικιακό περιβάλλον ή σε κοινό χώρο υγειονομικής ταφής.
Ένας κρίσιμος παράγοντας είναι η διαθεσιμότητα του οξυγόνο. Σε ένα χωματερή χωρίς οξυγόνο, τα βιοαποδομήσιμα προϊόντα μπορούν να αποσυντεθούν μέσω μιας αναερόβιας διαδικασίας, οδηγώντας στην απελευθέρωση μεθάνιο, ένα αέριο θερμοκηπίου πολύ πιο ισχυρό από το διοξείδιο του άνθρακα και το οποίο συμβάλλει σημαντικά στην Υπερθέρμανση του πλανήτη.
Βιοαποδομησιμότητα έναντι κομποστοποίησης
Η έννοια της κομποστοποίηση Συχνά συγχέεται με τη βιοδιασπασιμότητα. Ενώ κάθε κομποστοποιήσιμο προϊόν είναι βιοαποικοδομήσιμο, δεν είναι κάθε βιοαποδομήσιμο προϊόν κομποστοποιήσιμο. Για να θεωρηθεί κομποστοποιήσιμο, το υλικό πρέπει να αποσυντίθεται γρήγορα, σε ελεγχόμενο περιβάλλον, χωρίς να αφήνει τοξικά ή ορατά υπολείμματα.
Για παράδειγμα, προϊόντα που συμμορφώνονται με το πρότυπο EN 13432, που είναι συνήθως διαπιστευμένα για κομποστοποιήσιμα πλαστικά, θα πρέπει να υποβαθμιστούν τουλάχιστον κατά 90% εντός έξι μηνών υπό βιομηχανικές συνθήκες. Αυτό σημαίνει ότι δεν αρκεί να τα πετάξεις στον κάδο απορριμμάτων: πρέπει να είναι κάτω ελεγχόμενες συνθήκες με υψηλή υγρασία και θερμοκρασία για την εγγύηση της κομποστοποίησης.
Αντίθετα, τα βιοαποδομήσιμα προϊόντα μπορεί να χρειαστούν πολύ περισσότερο χρόνο για να αποσυντεθούν και τα υπολείμματά τους μπορεί να διατηρηθούν περισσότερο εάν οι συνθήκες δεν είναι κατάλληλες. Αυτό σημαίνει ότι οι βιοδιασπώμενες σακούλες ή συσκευασίες που δεν διασπώνται καλά στη φύση μπορούν να κατακερματιστούν μικροπλαστικά, μολύνοντας περαιτέρω το περιβάλλον.
Αέριο μεθάνιο και χρήση απορριμμάτων
El μεθανίου Είναι ένα από τα πιο επιβλαβή υποπροϊόντα που προκύπτει από την αποσύνθεση οργανικών αποβλήτων σε αναερόβιες χωματερές. Αυτό το αέριο είναι υπεύθυνο για μεγάλο μέρος της ατμοσφαιρικής ρύπανσης και του φαινομένου του θερμοκηπίου, το οποίο συνεχίζει να επιδεινώνει την κλιματική αλλαγή. Ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις, τα φυτά με τη σωστή διαχείριση μπορούν να συλλάβουν το μεθάνιο που παράγεται και να το χρησιμοποιήσουν για την παραγωγή ανανεώσιμη ενέργεια. Το πρόβλημα είναι ότι οι περισσότεροι χώροι υγειονομικής ταφής δεν έχουν την υποδομή για να δεσμεύσουν αυτή την ενέργεια, γεγονός που αυξάνει τις αρνητικές επιπτώσεις του μεθανίου που απελευθερώνεται στο περιβάλλον.
Κακή διαχείριση απορριμμάτων: παγκόσμια πρόκληση
Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα παγκοσμίως είναι το κακή διαχείριση των απορριμμάτων. Σύμφωνα με στατιστικές, μεγάλο ποσοστό των βιοαποδομήσιμων απορριμμάτων καταλήγει σε χωματερές ή αποτεφρώνεται. Και οι δύο μέθοδοι παράγουν ρύπους που επηρεάζουν την ποιότητα του αέρα και του εδάφους. Ειδικά στις αναπτυσσόμενες χώρες, η ανακύκλωση και η επαναχρησιμοποίηση των απορριμμάτων παραμένει περιορισμένη, επιδεινώνοντας προβλήματα υγείας και περιβάλλοντος.
Η αποτέφρωση αυτών των αποβλήτων απελευθερώνει μια ποικιλία τοξινών στο περιβάλλον, οι οποίες μπορεί να έχουν επιβλαβείς επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία και την τοπική βιοποικιλότητα. Από την άλλη πλευρά, οι χωματερές, εάν δεν ελέγχονται επαρκώς, μπορεί να υπερκορεσθούν, δημιουργώντας τοξικά στραγγίσματα που φιλτράρονται σε υπόγεια υδατικά συστήματα.
Μπορούμε να μειώσουμε τα απόβλητα;
Η λύση δεν είναι μόνο η αγορά βιοαποικοδομήσιμα προϊόντα, αλλά και στην άσκηση μεγαλύτερης πίεσης στις αρχές για την εφαρμογή της σωστής διαχείρισης των απορριμμάτων. Στην ιδανική περίπτωση, τα βιοαποδομήσιμα προϊόντα θα πρέπει να κομποστοποιούνται για παραγωγή οργανικό λίπασμα, αντί να υποβαθμίζονται σε μέρη όπου εκπέμπουν επικίνδυνα αέρια όπως το μεθάνιο.
Ως καταναλωτές, μπορούμε μείωση της χρήσης πλαστικών και άλλα προϊόντα μιας χρήσης. Η επιλογή επαναχρησιμοποιήσιμων, ανακυκλώσιμων ή άλλων με πραγματική ικανότητα βιοαποδόμησης υπό φυσικές συνθήκες είναι μια μεγάλη συμβολή. Επιπλέον, όλο και περισσότερες εταιρείες στοιχηματίζουν σε καινοτομίες στις συσκευασίες και τα δοχεία που ελαχιστοποιούν τις οικολογικές επιπτώσεις.
Ενώ η βιοδιασπασιμότητα είναι ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση, εξακολουθεί να είναι ανεπαρκής. Για να αλλάξουμε πραγματικά τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις, πρέπει να υπερβούμε τις ατομικές αποφάσεις και να συμπεριλάβουμε συστημικές αλλαγές στον τρόπο παραγωγής, χρήσης και διάθεσης των προϊόντων.
Είναι καθήκον μας να απαιτήσουμε σωστή διαχείριση των απορριμμάτων και να συμμετέχουμε ενεργά στον διαχωρισμό και την ανακύκλωσή τους. Μόνο μέσω περιβαλλοντική εκπαίδευση και κοινωνική ευθύνη μπορούμε να μειώσουμε τις επιπτώσεις των απορριμμάτων στο περιβάλλον.