Αντιμέτωποι με την εξαθλίωση του βιοποικιλότητα θαλάσσιο, γιατί να μην καταφύγετε στην υδατοκαλλιέργεια; Το μεγαλύτερο μέρος του σολομού που εμπορεύεται στη Γερμανία προέρχεται από το υδατοκαλλιέργεια. Ωστόσο, αυτή η πρακτική έχει σοβαρά μειονεκτήματα: οι κτηνοτρόφοι συχνά καταφεύγουν σε φάρμακα και το νερό μολύνεται με οργανικά απόβλητα. Παρά τα προβλήματα αυτά, πολλοί ειδικοί είναι πεπεισμένοι ότι οι εκμεταλλεύσεις υδατοκαλλιέργειας όχι μόνο θα μπορούσαν να προστατεύσουν τους ωκεανούς, αλλά και να θρέψουν παγκόσμιο πληθυσμό σε συνεχή ανάπτυξη.
Μια πηγή πρωτεΐνης
Στην ανθρώπινη τροφή, το ψάρι είναι η κύρια πηγή πρωτεΐνης παγκοσμίως, ξεπερνώντας τα πουλερικά και το χοιρινό. Επί του παρόντος, το ψάρι καλύπτει τις πρωτεϊνικές ανάγκες του 17% του πληθυσμού. Ωστόσο, η ζήτηση για ψάρια θα αυξηθεί σημαντικά τα επόμενα 10 με 15 χρόνια, διπλασιαζόμενη. Χωρίς υδατοκαλλιέργεια, δεν θα ήταν δυνατό να καλυφθούν αυτές οι αυξανόμενες απαιτήσεις πρωτεΐνης, ειδικά με έναν συνεχώς αυξανόμενο πληθυσμό.
Η υδατοκαλλιέργεια προσφέρει ένα βασικό πλεονέκτημα σε σύγκριση με την εκτροφή ζώων της ξηράς, όπως οι χοίροι ή τα βοοειδή. Πρώτον, τα ψάρια και οι θαλάσσιοι οργανισμοί απαιτούν λιγότερη τροφή από τα ζώα. χερσαία ζώα. Για παράδειγμα, η παραγωγή ενός κιλού βοείου κρέατος απαιτεί έως και 15 φορές περισσότερη τροφή από ό,τι για την παραγωγή ενός κιλού κυπρίνου.
Αυτή η εξοικονόμηση ενέργειας στα ψάρια οφείλεται σε δύο βασικούς παράγοντες. Από τη μια τα ψάρια είναι ψυχρόαιμα ζώα, που σημαίνει ότι η εσωτερική τους θερμοκρασία προσαρμόζεται στο περιβάλλον στο οποίο ζουν εξοικονομώντας ενέργεια. Από την άλλη πλευρά, η μετακίνηση σε υδάτινο περιβάλλον απαιτεί πολύ λιγότερη προσπάθεια σε σύγκριση με τα ζώα που κινούνται στην ξηρά.
Ένα στα δύο ψάρια προέρχεται από την υδατοκαλλιέργεια
Σύμφωνα με τον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ (FAO), τα μισά από τα ψάρια που καταναλώνονται σήμερα προέρχονται από υδατοκαλλιέργεια. Ωστόσο, η σημασία αυτής της πρακτικής ποικίλλει σημαντικά ανάλογα με την περιοχή. Στην Κεντρική Ευρώπη οι καταναλωτές προτιμούν τα άγρια ψάρια, ενώ στην Κίνα υδατοκαλλιέργεια Έχει μια αρχαία παράδοση. Για αιώνες, οι Κινέζοι εκτρέφουν κυπρίνο, μια πρακτική που έχει τοποθετήσει τη χώρα στην παγκόσμια πρωτοπορία της παραγωγής υδατοκαλλιέργειας. Σήμερα, η Κίνα παράγει τα δύο τρίτα των ψαριών στον κόσμο. υδατοκαλλιέργεια παγκοσμίως.
Μια πρακτική που επικρίνεται όλο και περισσότερο από περιβαλλοντολόγους
Καθώς η υδατοκαλλιέργεια έχει αναπτυχθεί, έχει προσελκύσει πολλές επικρίσεις από περιβαλλοντολόγους. Πέρα από το να είναι η λύση στο πρόβλημα της υπεραλίευσης, σε πολλές περιπτώσεις έχει επιδεινώσει την κατάσταση. Τα περισσότερα είδη που εκτρέφονται στην υδατοκαλλιέργεια είναι σαρκοφάγα, που σημαίνει ότι τρέφονται με άλλα είδη που πρέπει να αλιεύονται στο φυσικό τους περιβάλλον.
Η περίπτωση του τόνου είναι ιδιαίτερα ανησυχητική, αφού το είδος αυτό δεν μπορεί να αναπαραχθεί σε αιχμαλωσία. Οι αγρότες πιάνουν νεαρούς τόνους και τους εκτρέφουν σε κλουβιά, ταΐζοντάς τους ακριβά ψάρια που προέρχονται από τη θάλασσα. Λόγω της αιχμαλωσίας, ο τόνος δεν μπορεί να αναπαραχθεί, αυξάνοντας την πίεση στους άγριους πληθυσμούς.
Πλεονεκτήματα της υδατοκαλλιέργειας
Παρά τα προβλήματα, η υδατοκαλλιέργεια προσφέρει επίσης πολλαπλά πλεονεκτήματα σε διάφορες πτυχές:
- Αποτελεσματική παραγωγή τροφίμων: Είναι ένας από τους πιο αποτελεσματικούς τρόπους παραγωγής πρωτεϊνών για ανθρώπινη κατανάλωση. Τα ψάρια έχουν χαμηλότερο ποσοστό μετατροπής τροφής από τα ζώα της ξηράς.
- Τοπική οικονομία: Δημιουργεί απασχόληση και οικονομική ανάπτυξη σε παράκτιες και αγροτικές περιοχές, όπου άλλες μορφές απασχόλησης ενδέχεται να παρακμάζουν.
- Αειφορία: Σε σύγκριση με την άγρια αλιεία, η υδατοκαλλιέργεια μπορεί να είναι μια πιο βιώσιμη εναλλακτική λύση εάν γίνει σωστή διαχείριση, μειώνοντας την πίεση στους άγριους πληθυσμούς και συμβάλλοντας στη διατήρηση των ωκεανών.
Μειονεκτήματα και κίνδυνοι της υδατοκαλλιέργειας
Ωστόσο, υπάρχουν σημαντικά μειονεκτήματα και προκλήσεις που πρέπει να αντιμετωπιστούν για να είναι πραγματικά βιώσιμη η υδατοκαλλιέργεια:
- Μόλυνση: Οι συσσωρεύσεις οργανικών αποβλήτων, όπως υπολείμματα τροφών και περιττώματα ψαριών, μπορούν να επηρεάσουν σοβαρά την ποιότητα του νερού, οδηγώντας σε προβλήματα όπως ο ευτροφισμός.
- Ασθένειες και χρήση αντιβιοτικών: Ο συνωστισμός σε πολλά ιχθυοτροφεία μπορεί να ενθαρρύνει την εξάπλωση ασθενειών, οδηγώντας σε υπερβολική χρήση αντιβιοτικών, με επακόλουθο κίνδυνο για τα υδάτινα οικοσυστήματα και την ανθρώπινη υγεία.
- Απώλεια βιοποικιλότητας: Η εισαγωγή εξωτικών ειδών ή η διαφυγή των εκτρεφόμενων ψαριών μπορεί να αλλάξει τα τοπικά οικοσυστήματα ανταγωνιζόμενος τα αυτόχθονα είδη.
Παρά όλες αυτές τις προκλήσεις, είναι απαραίτητο να συνεχιστεί η έρευνα για την εξεύρεση τρόπων για να γίνει η υδατοκαλλιέργεια πιο βιώσιμη και λιγότερο επιβλαβής για το περιβάλλον. Τεχνολογίες όπως τα συστήματα ανακυκλοφορίας υδατοκαλλιέργειας (RAS) συμβάλλουν στη μείωση των αρνητικών επιπτώσεων, αν και υπάρχει ακόμη πολύς δρόμος.
Η δυνατότητα της υδατοκαλλιέργειας να καλύψει την αυξανόμενη ζήτηση για θαλάσσια πρωτεΐνη είναι αναμφισβήτητη. Εάν μπορέσουμε να ξεπεράσουμε τις προκλήσεις της, αυτή η τεχνική θα μπορούσε να διαδραματίσει κρίσιμο ρόλο στην παγκόσμια επισιτιστική ασφάλεια.